Archief voor de ‘democratie’ Categorie

Domrechts

Geplaatst: 6 mei 2024 in democratie, rechtspopulisme, zorg

We kunnen er niet onderuit: Nederland is een kneiterrechts land geworden. Zelfs het weermens van die afschuwelijke linkse NPO-kliek weet ’s avonds bij het Journaal niet hoe snel het naar z’n plaats RECHTS van de weerkaart moet rennen. Ons weer is tegenwoordig rechts. En daarover is afgelopen maanden aardig wat afgekankerd. Jeroen, van ‘Jeroen en Sophie (tot zaauw)’ leest als vleesgeworden tuig van de richel met onvervalste Matthijs-dictie  z’n aankondiging van de autocue met een achteloos bakkie leut in z’n RECHTER hand. Ik bedoel maar.

Maar even serieus. Echt ernstig wordt het als we of all people Martin Bosma tot Kamervoorzitter bombarderen en bij de 4 mei herdenking laten opdraven. De meestersouffleur van Wilders die een aantal schandalige uitspraken op z’n conto heeft staan hoorde daar niet. Hij mag dan technisch gezien een uitstekende voorzitter zijn die ik in die functie tot op heden niet op dubieuze teksten heb kunnen betrappen (feit), maar gezien zijn staat van dienst is hij een blamage voor onze democratie. En als we daarover stil blijven, normaliseren we wat niet normaal is.

Kneiterrechts verdient een dito regering. Het zij zo. Maar alle inspanningen van dat strakke domineesduo om de formatie vlot te trekken lijken in schoonheid te sterven. Mocht het komende week evenwel toch nog tot witte rook komen dan zit ik met die paar A4’tjes van het verkiezingsprogramma van de PVV en een rooie pen op scherp om af te vinken hoeveel er van z’n ronkende beloften met de vuilnisman worden meegegeven. Als er nog wat inkt over is, doe ik Caroline er ook even bij.

Kom ik bij de term ‘domrechts’. Mij hoor je niet beweren dat al die 2 miljoen PVV-stemmers dom zijn. Ik ken ze niet. Dus hoogste tijd om domrechts te nuanceren. Al was het alleen maar om die volksmenner Johan Derksen een beetje bij te praten. En dan kom ik uit bij Sander Schimmelpenninck die daar vandaag in de Volkskrant een paar behartenswaardige opmerkingen over maakt.

‘Domrechts betreft een politieke stroming die zich kenmerkt door het gebruiken van opzettelijke of nalatige onwetendheid als wapen. Met domheid wordt het debat gesaboteerd, in de vorm van jij-bakken of schijnheilig gezeur over de toon, en worden feiten ontkend, met name over immigratie en klimaat. Domheid wordt gebruikt om een misplaatst slachtofferschap voor de eigen groep op te tuigen en kennis en expertise verdacht te maken als ‘elitair’. Domrechts houdt zich van de domme. Daarom heet het domrechts.’

Na twee al of niet gekende rooie rakkers is het nu de beurt aan een paar uit de bible belt weggerukte dominees om te redden wat er nog te redden valt. Van de kwaliteit in z’n eigen clubje moet Geert het niet hebben. En dan praten we al helemaal niet over aspirant-ministers en staatssecretarissen. De fractie is trouwens met z’n allen op bijscholingscursus taal, rekenen en maatschappijleer.

De Vier (telt Wilders-adept Caroline eigenlijk nog wel mee?) bijten het spits af met een paar risicoloze itempjes. Volkshuisvesting zal het probleem niet zijn. Waarom niet meteen de billen bloot met Migratie? Toch het thema waarop Geert z’n miljoenen fans binnen harkte? Om dan alras het keiharde bewijs gepresenteerd te krijgen dat er een wereld ligt tussen populistische beloftes en beleid. PVV-ballonnetjes (en de tot op het bot verdeelde VVD blies vrolijk mee) die met de Europese regelgeving in de pocket al gauw genadeloos doorgeprikt gaan worden. Jas er dan meteen de Financiën (bezuinigingen), het Milieu en Europa even door (was de Rechtsstaat eigenlijk al afgetikt?) en de mannenbroeders kunnen aan het eind van de week weer achter moeders kruipen waar ze zondag volgens aloude traditie het vlees mogen snijden. Want met Geert valt niet langer te spotten. Hij geeft niks meer weg!! Scheelt weer een maandje of wat zielloos gebakkelei en getwitter. Als de sodemieter op naar nieuwe verkiezingen!

‘De maanlanding is in scène gezet’ of ‘de Holocaust bestaat niet’. Na een ingrijpende gebeurtenis schieten complottheorieën vaak als paddenstoelen uit de grond. Complotdenkers geloven het officiële verhaal over een heftige gebeurtenis niet. Bijvoorbeeld omdat ze de overheid, media of wetenschap wantrouwen. Ze zoeken daarom zelf met totale minachting voor de feiten naar een andere uitleg waarbij ze op basis van uiterst twijfelachtige suggesties doorschieten  in hun alternatieve werkelijkheid. Koploper in Nederland is onze piano pingelende online groothandelaar in dubieuze maaltijdpakketten die met droge ogen o.a. beweert dat de wereld bestuurd wordt door kwaadaardige reptielen.

Zo’n theorietje is simpel te maken. Een voorbeeldje:

Op vrijdag 7 juli trok de VVD de stekker uit kabinet Rutte IV. Reden: de liberalen wilden met het gehijg van de PVV in hun nek de maatregelen om de gezinshereniging voor vluchtelingen die op de vlucht zijn voor oorlog in hun eigen land beperken. (FEIT). De in aller ijl op het schild gehesen zelfvoldane nieuwe partijleider Dilan Yeşilgöz haastte zich om nog maar eens regelmatig te benadrukken dat het om duizenden gevallen van nareis-op-nareis zou gaan. (NIET BEWEZEN). Afgelopen weekend maakte de Immigratie- en Naturalisatiedienst bekend dat het echter slechts enkele tientallen betreft (FEIT), waardoor de werkelijke reden voor de val van het kabinet in een wel bijzonder licht komt te staan. (SUGGESTIE)

Rutte geilt op het baantje van secretaris-generaal van de NAVO. (FEIT?) Om die post binnen te slepen is het zaak om de belangrijkste partij (de VS) gunstig te stemmen. (SUGGESTIE). In dat licht is het wellicht verklaarbaar dat Nederland zich heeft onthouden van stemming over de VN-resolutie over een humanitair staak-het-vuren in de Gaza-kwestie. (SUGGESTIE).

Omdat zijn baantje, dat in maart vrijkomt, en dat niet te combineren valt met dat van premier van Nederland, veilig te stellen, moest Rutte dus in een vroeg stadium de kuierlatten nemen. Reden waarom hij al in juli het kabinet opblies. (COMPLOTTHEORIE COMPLEET). Daarbij ging hij er van uit dat dat nieuwe kabinet er wel snel zou komen. Reden voor Yeşilgöz (die de morrende rechter vleugel van haar partij op maat dacht te bedienen), om de deur naar de PVV open te zetten.

De formatie riekt inmiddels naar een treurige puinhoop. (MENING) Tegen een kabinet met Wilders als premier van ALLE Nederlanders blijkt een grotere weerstand te bestaan dan aanvankelijk werd gedacht. (FEIT?). We zullen dus, na het opstappen van verschillende bewindslieden, ook tussentijds moeten uitkijken naar een nieuwe premier voor het demissionaire kabinet. (FEIT) En dat was niet de bedoeling.

Dries

Geplaatst: 12 februari 2024 in actualiteit, afvalscheiding, crisis, democratie, formatie, politiek

Hoeveel zaagsel kan een hersenpan verdragen om met open ogen het perfide gedachtegoed van onze immens populaire rattenvanger te omarmen? Ruim twee maanden babbelen onder leiding van die ijdeltuiterige Telegraafcolumnist heeft de rechtse hap die dit varkentje met het oog op de asielproblematiek wel even voortvarend zou wassen, geen stap verder gebracht. Dat ‘BoerenLientje’,  met wie je alle kanten uit kunt, haar stinkende best doet haar dubieuze imago tot op de grond toe af te bladderen, zal niemand meer verbazen. Stukken ernstiger zijn de geluiden uit het smaldeel dat ooit voor liberaal doorging. De in aller ijl op het paard gehesen Dilan liet in een vroeg stadium al weten werkelijk alles te prefereren boven de in kreukelkostuums grossierende Timmermans. Een stuitend statement met een hoog maagzuurgehalte.

We lieten ons een week lang dompelen in een ware tsunami aan gevoelvolle in memoriams gewijd onze katholieke mastodont van weleer die de laatste jaren steeds nadrukkelijker het licht zag. Je kunt alles van hem zeggen maar Dries had dit nooit laten gebeuren. Met enige weemoed verlang je daarnaast af en toe hartstochtelijk terug naar zijn archaïsche taalgebruik dat verre te prefereren valt boven de walm aan xenofobische haattaal die al twintig jaar lang opstijgt uit de PVV-bankjes.

Het was even slikken toen ik onlangs als regelmatige invaller bij het maatschappelijk gezien riant gearriveerde mannentennisgroepje tijdens de nazit moest vaststellen dat hun politieke voorkeur een verontrustende vlucht genomen heeft. Drie verstokte liberalen (daar kan ik nog wel mee door één deur) vonden dat hun VVD aan de leiband van dat perfide D66 te ver naar links opgeschoven was.(..) Reden om zich onvervaard in de armen van de Baudetdissidenten (en vooruit, doe er nog maar een verbleekt restantje Pim bij) van Eerdmans te storten. Ja21? Nee toch?

Dat biertje na afloop in een gezelschap van Forumaanhangers zou me iets te veel van het goede geweest zijn. Dan moesten ze voor mij maar een ander zoeken. Erger dan Ja21 mocht het toch echt niet worden. De rabiate teksten die met luider stemme over het tennisterras geventileerd worden doen mij regelmatig naar adem snakken. Besmuikt kijk ik om me heen: voor je het weet word je door verontrust meeluisterende clubgenoten over dezelfde kam geschoren worden. Over het klimaat komen we nog wel tot een vorm van consensus. Maar zodra zaken als stikstof (hoezo probleem?) of vluchtelingen (die bootjes terugduwen, de Middellandse Zee op en dat volk gewoon laten verzuipen?) op de agenda komen, scheiden onze wegen. Mijn minderheidsstandpunten worden meewarig afgedaan als lulkoek. En toen ik zonder blikken of blozen te kennen gaf dat het zwaar ruftende boreale omvolkingsdoucheputje Ongehoord Nederland dat z’n obscene paranoia verkoopt als gezond verstand, wat mij betreft met onmiddellijke ingang uit het publieke bestel geflikkerd dient te worden, waren de rapen helemaal gaar. Deze linkse rakker moest het begrip openheid nog maar eens opzoeken in het woordenboek.

Omdat ik een beetje moe word van die bierkaai snij ik om de atmosfeer te zuiveren af en toe maar ’s een luchtig onderwerpje aan waarvan ik vermoed dat ik me er geen buil aan kan vallen: de Avondshow van Lubach, of Even tot hier zouden toch wel door hun ballotage komen? Maar ook op het terrein van de satire kan ik geen potten breken. Pure afzeiktelevisie.

Onlangs deed ik de heren het boekje Sander en de Brug, vijf voorstellen voor een eerlijker Nederland, van de hand van één van m’n favoriete Volkskrantcolumnisten Sander Schimmelpenninck cadeau. Niet dat ik het in alles eens ben met deze scribent. Maar hij zet je wel aan het denken. Ik keek reikhalzend uit naar hun commentaar. Dat viel bij nader inzien nogal magertjes uit. Zonder significante inhoudelijke argumenten werd Sander afgefakkeld.

Deze week kwamen ze keihard terug. Nadat ik dinsdag jl. weer ’s opgetrommeld was voor een invalbeurtje, kreeg ik bij de afdronk onder algemeen gegniffel een recente Telegraafcolumn van Ronald Plasterk (die om voor mij onverklaarbare redenen nog steeds doorgaat voor een vertegenwoordiger van mijn sociaal-democratische bloedgroepje) overhandigd. Met diens carrière in de wetenschap is niks mis. Maar toen hij z’n harses boven het maaiveld van het glibberige pad van de politiek uitstak werd het de hoogste tijd om de rayonhoofden te alarmeren. Het enige wat me van die loopbaan is bij gebleven, is zijn prominente narcistisch getinte aanwezigheid op een homoboot tijdens de Gay Pride. Met hoed. Als goedmakertje mag hij tegenwoordig wekelijks zijn dubieuze plasjes afscheiden in de Chocoladeletterkrant. Gemakzuchtige bagger waarmee hij geheel in de lijn van dit periodiekje een vrolijk partijtje mee zwatelt in het Kaag-bashen dat langzamerhand enigszins obsessieve proporties begint aan te nemen. Het is dringen op de apenrots. Maar ook over Ongehoord Nederland heeft deze stukjesschrijver wel wat te berde te brengen. In z’n sneue bijdrage D66 vindt de vrije pers ingewikkeld neemt hij het met een warm pleidooi voor een pluriforme publieke omroep op voor het donkerbruine clubje van Arnold Karskens. De publieken mogen wat hem betreft onduidelijke of abjecte zaken als feiten presenteren. En zo lang er, volgens Ronald,  in die sector zonder problemen verkondigd wordt dat Jezus na drie dagen is opgestaan uit de dood, kan Arnold z’n gang gaan (..). Een duidelijker geval van appels en peren kan ik zo gauw niet bedenken.

De historicus Willem Frijhoff bedacht ooit de term omgangsoecumene. Hij bedoelde daarmee de dagelijkse vreedzaamheid ondanks grote (geloofs)verdeeldheid. Wat mijn tennisclubje betreft heb  ik die oecumene van Willem volledig verinnerlijkt. Met dat wekelijkse potje is overigens helemaal niks mis. Dat dan weer wel.

Oubollig

Geplaatst: 5 april 2021 in afscheid, crisis, democratie, politiek, zorg