Gooise Meren en de cultuursubsidies

Alexander Luiten, onze Gooise Meren wethouder die o.m. economie, sport, cultuur, toerisme en subsidiebeleid in z’n portefeuille heeft, mocht onlangs bij wijze van kennismaking uitgebreid los gaan in het Naarder en Bussums Nieuws.
Hij is een nieuwe ster aan het Gooise firmament. Althans, als wethouder. Jarenlang de meer dan duidelijk aanwezige fractievoorzitter van de plaatselijke liberalen. De hoogste tijd voor een paginavullend ‘diepte-interview’ dus. Zodat we we wat beter snappen wat voor vlees we in de kuip hebben.
Pikant detail: de plaatselijke media fotograferen onze politieke kopstukken immer op het bruggetje achter het gemeentehuis. Dat zal wel een beetje met gemakzucht te maken hebben. Vlak naast de deur. En zo’n rustiek overspanninkje doet het altijd prima op een plaatje .
We nemen tenminste maar even aan dat we het niet direct moeten zoeken in de symboliek. Want met het bouwen van bruggen door onze vroede Gooise Meren vaderen is het traditioneel een nogal moeizame affaire.
Over de diepte in het interview kun je twisten. Echte stevige oneliners die de opmaat voor een krachtig beleid betekenen, zijn er amper te ontdekken.
Maar we schuiven toch meteen naar de punt van onze stoel bij het nogal zinnenprikkelende citaat waarmee het artikel opent.
‘ We moeten initiatieven van inwoners niet in de weg staan’.
Hoe positief wil je het hebben?
In dit verband is de passage waarin Alexander z’n superieure licht laat schijnen over cultuur en subsidiebeleid wél zo interessant.
NN: De gemeente heeft een behoorlijke post, zo’n 2,6 miljoen euro, aan subsidies voor verenigen e.d. te verdelen, los van de subsidies voor sportclubs.
Bij wie komt dat geld terecht?
A.L. : ‘Allereerst vind ik dat mensen zelf initiatief moeten nemen, waarbij de gemeente dan de rol heeft om zaken, waar mogelijk, te faciliteren. Een mooi voorbeeld is theater deMess in Naarden. Dat is een initiatief van vrijwilligers die daar veel tijd, energie en enthousiasme in hebben gestoken. Het belangrijkste in ons subsidiebeleid is dat de subsidie altijd een sluitpost moet zijn. De vereniging, of het initiatief, moet zelf de broek kunnen ophouden. Als het nodig is draagt de gemeente een steentje bij, maar dat moet niet de basis zijn. En de club moet aannemelijk kunnen maken dat ze ook voor verbinding met andere organisaties zorgt.’

Dat eigen initiatief is natuurlijk iets wat diep in de genen van de ware liberaal verankerd zit. Luiten sleept ons Podium deMess in Naarden er bij als briljant exempel bij z’n betoog. Inderdaad in Naarden is in een jaar tijd een unieke toko uit de grond gestampt. Een indrukwekkende, zeer ambitieuze programmering van meer dan honderd, zeer gevarieerde voorstellingen in een geweldige locatie die bij wijze van spreken ‘steen voor steen’ is opgebouwd door een contingent vrijwilligers. Dankzij de tomeloze inzet van die zestig vrijwilligers, en niet te vergeten de steun van een aantal gulle sponsoren, kan deMess net uit de rode cijfers blijven. Dus met die broek zit het wel snor. Daar hoor je ze in Naarden ook niet over klagen. Als er trouwens één plaatselijke organisatie is die van wanten weet als we het hebben over het maken van die broodnodige verbinding met de omgeving (nota bene één van de kernpunten van de missie), dan deMess wel.
Luiten heeft helemaal gelijk als hij stelt dat subsidie niet de basis moet zijn. Daar zit deMess misschien ook helemaal niet op te wachten. Want dan zou het wel eens gedaan kunnen zijn met de onafhankelijkheid. Maar als je weet welke duizelingwekkende bedragen er gemoeid zijn met de financiële steun (die aanzienlijk verder gaat dan facilitering) aan plaatselijke culturele instellingen (Spant!!, dat natuurlijk moet blijven) dan kun je achter het vooralsnog achterwege blijven van steun aan deMess wel wat vraagtekens zetten.
Maar wie weet wat de nabije toekomst nog in petto heeft voor het Naardense initiatief.
Bescheiden zijn de Messambities, ondanks de beperkte middelen, tot op heden bepaald niet. Maar aan de horizon liggen nog wel wat plannetjes die men er graag zou willen verwezenlijken.

De minister uit hetzelfde clubje die over onze nationale cultuur waakt, is in z’n corebusiness bepaald geen hardloper. Die beweerde onlangs nog met droge ogen dat ie voor het eerst van z’n leven in het Amsterdamse Concertgebouw was bij de uitvaart van de populaire burgemeester Eberhard van der Laan……..
Laten we hopen dat Luiten wat meer met cultuur heeft.
Liberalen en de cultuur.
Het blijft een dingetje.

foto: Naarder Nieuws

 

Advertenties

Wie het snapt mag het zeggen

Fijne kerstdagen en een goed 2019

Beleving

Als er naast dat afschuwelijk verminkte ‘delen’ toch één woord is waar ik regelmatig bosbrand van in m’n liezen krijg, dan toch wel van het woord BELEVING.
Op de woonboulevard ga je tegenwoordig voor de ultieme zitbeleving of interieurbeleving. Een leven lang laat ik me periodiek knippen. Maar dat schijnt bij lange na niet genoeg te zijn. Haarbeleving, daar draait het om. Met collega’s slobberde ik in m’n werkzame leven veertig jaar lang heel wat bakkies pleur weg bij de koffieautomaat. Amper gestopt moet ik begrijpen dat ik dat helemaal verkeerd deed. Het koffiemerk Selecta wil me doen geloven dat het garant staat voor de ultieme koffiebeleving. Een passend koffieconcept voor iedere sector op de werkvloer.
Gewoon ordinair een spare rib schroeien op de buurtbarbecue? Kom op zeg! Waar blijft de beleving?
In een aantal niet te tellen restaurants waar je vroeger gewoon een biefstukje kon wegknagen, gooien ze het over een gans andere boeg. Het zijn belevingsvreetschuren geworden.
De ballonvaartenexploitant die we afgelopen zomer in de arm namen om een stel bevriende echtelieden ter gelegenheid van hun veertig jarige verbintenis via een ballonvaart over hun habitat te jagen, gooide niet zomaar de trossen los. Hij deed het voor niet minder dan een vluchtbeleving. Ronkte z’n kleurige folder.
Er worden zelfs hier en daar al belevingsawards uitgedeeld.

Bij het plaatselijke sufferdje deze week een maar liefst 12 pagina’s tellende bijlage waarin onze nieuwste aanwinst DE TINFABRIEK uitgebreid los gaat. Ze zijn daar helemaal klaar voor de business van morgen.
Onder andere een blije Willem Jan en Tineke van der Burg van Volvo Buitenweg komen aan het woord om hun verhuizing naar de overkant met een big smile toe te lichten.
Ik citeer:
‘……Dit levert enerzijds omzet op maar trekt ook bezoekers die normaal gesproken ons bedrijf niet zouden bezoeken. Zij kunnen nu Volvo op een bepaalde manier beleven‘.
Ik heb zo’n jaar of vijftig aanzienlijk bescheidener karretjes afgereden. En liep de deur bij Willem Jan en Tineke nooit plat. Maar wellicht de hoogste tijd om mezelf aan het eind van de rit maar eens te verwennen met een heilige koe van de plaatselijke Volvo-dealer.
Ik wil ook wel eens ‘beleven’.
En vooral dat ‘op een bepaalde manier’ maakt me rete-nieuwsgierig.

Moet Jochem me over de streep trekken?

Het zal toch al gauw een jaar of 65 geleden zijn dat ik m’n laatste vis aan de haak sloeg.
Een populaire hobby.
M’n overbuurman Klaas bijvoorbeeld, lust er wel pap van. Maar sinds het verscheiden van z’n makker Jan met wie hij duizenden uren in een bootje op de vestinggracht doorgebracht moet hebben, is de klad er aardig in gekomen.
Vissen. Ik heb er niks mee. Dat eindeloze getuur naar die dobber. En mocht ik dan sporadisch beet hebben dan zag ik er met m’n fijngevoelige natuur als een berg tegen op om het betreurenswaardige beestje van m’n haakje te krijgen, dat meer dan eens diep in z’n strot zat.
Maar ieder z’n meug natuurlijk.

Allerlei instanties lijken zich ernstige zorgen over deze pensionado te maken.
Ben ik de doelgroep van een groot complot?
Of het gerichte campagnes zijn? Ik heb langzamerhand bange vermoedens.
Regelmatig vallen er bont geïllustreerde missives op m’n deurmat die me bijvoorbeeld willen doen geloven dat wij, Naardense ouderen, meer moeten bewegen. Het liefst onder deskundige leiding van een coach. Het vormt zelfs onderdeel van gemeentelijk beleid. Olga, die op tv voor dag en dauw de grijze plaag door een stalinistisch fitnessprogramma jaagt waarover diep is nagedacht, is kennelijk voor mij niet genoeg.
Ik voel me amper aangesproken met m’n 5000 jaarlijkse fietskilometers en twee ochtenden ouwelullentennis per week bij de TV Naarden.

Onder leiding van empathische zorgmedewerkers klaverjassen of, godbetert nog erger, bingoën in een buurtcentrum? Met eens per jaar een inspirerend, gezamenlijk schoolreisje per bus naar de Keukenhof?
Prachtig dat het bestaat.
Mij niet gezien.
Nog niet.

Haaks op dit soort ongein staat trouwens weer een ander soort flyers.
Stukken zorgelijker vind ik die steeds hardnekkigere folders van uitvaartverenigingen waar ik periodiek mee belaagd word.
Kennelijk zit ik met al m’n personalia in de kaartenbak van deze branche.
Tellen ze daar m’n dagen af?
Ik ben er nog niet aan toe.

Terug naar het vissen.
Vandaag werd ik verblijd met het decembernummer van het VISBLAD. Een speciale editie. Dat speciale is me niet helemaal duidelijk. Even snel gegoogeld op de website van onze sportvissers: op de omslag van ieder periodiekje dat ze maandelijks moeiteloos vol metselen met een ongekende partij visvertier, staan immer MANNEN (..) die apetrots hun vangst aan de wereld tonen.
En ik snap al helemaal niet waarom de eer, dit periodiekje te mogen ontvangen, uitgerekend MIJ te beurt valt. Hebben ze, in een ultieme poging mij over de streep te trekken, m’n vakbroeder Jochem afgedrukt, die toch écht wel wat anders aan z’n hoofd heeft dan deze flauwekul?
Sodemieter toch op.
Kom mijn agenda maar ’s bekijken.

Mr. Anke de Wijn heeft geen antwoorden

Voor wie mijn publicaties over het Naardense familiedrama gevolgd heeft, heb ik hier de laatste update.
In mijn vorige bijdrage viel te lezen dat ik een klacht ingediend heb over mr. Anke de Wijn bij de deken van de Orde van Advocaten n.a.v. haar dreigbrief die ik onlangs ontving.
De Wijn heeft hierop mogen reageren.
Een pover verhaaltje. Inhoudelijk commentaar geeft ze niet.
De kras in haar van leugens doorspekte grammofoonplaat is opmerkelijk.
Vandaag mijn commentaar opgestuurd naar de Deken van de Orde van Advocaten.
Op de te verwachten uitspraak van de Deken kan ik uiteraard niet vooruitlopen. Maar wat mij betreft wordt het een gevalletje voor het Tuchtcollege.
Daar ligt trouwens nog een andere klacht tegen deze advocaat.
We wachten af.
Voor de belangstellenden volgt hieronder de tekst van mijn tweede brief aan de deken: 

Naarden, 12 september 2018
Betreft: klacht tegen mr. A. de Wijn, advocaat te Rijsenhout

Weledelgestrenge mevrouw,

Het weerwoord van mr. De Wijn ontvangen.
Een merkwaardige openingszin, mag ik wel zeggen, waarvan de betekenis mij als niet-jurist ten enen male ontgaat.
Wat ik wél begrijp is dat zij de ontvankelijkheid van mijn klacht  betwist.
Wel biedt ze in haar slotregels genereus haar excuses aan voor het onjuiste gebruik van mijn naam.  Een detail in mijn betoog dat geen deel uitmaakt van mijn klacht.
Het accentueert slechts haar slordigheid.
Maar leidt daarmee op subtiele wijze de aandacht af van mijn werkelijke klacht waar ze inhoudelijk niet op in gaat (..) en die ik hier dus nogmaals herhaal.

1.Mr. De Wijn heeft haar brief in eerste instantie gestuurd naar de redactie van NaarderNieuws.
De strekking ervan is dermate grievend voor mij dat ik dit niet anders kan uitleggen dan dat zij zich, omdat haar epistel in handen van derden  – nota bene de plaatselijke pers- is gevallen, hiermee schuldig maakt aan het toebrengen van  reputatieschade. En dat terwijl mijn publicaties volledig gebaseerd zijn op feiten. Iets waar ik mr. De Wijn in de afgelopen drie jaar niet op heb kunnen betrappen.
Zij heeft zich inmiddels geëxcuseerd bij die krant.
Maar het kwaad is geschied.

2.Mr. De Wijn maakt nergens waar welke nou precies de leugens zijn waar ik me van zou bedienen. Vervolgens mag ze in haar verweer dan wel opmerken dat het slechts een voorstel (onderstreept) van haar was om mijn publicaties van m’n blog te halen, in werkelijkheid hebben we hier te maken met een regelrechte bedreiging.

Immers, hoe moet ik de volgende passages interpreteren?

-ik meld u dat u met uw Blog bereikt dat zowel uw vriendin (??) als haar advocaat extra in de problemen komen.

Maar vooral: (ik citeer)
-Naast de kleine onkostenvergoedingen van uw cabaretvoorstellingen met Madelon Kroes ga ik er voor het gemak van uit dat u een AOW inkomen hebt. Ik zou het betreuren dat ik degene ben die u in de komende maanden op kosten ga jagen wegens schade door laster, uw valsheid in geschrift en impertinente beledigingen.
 

Dit kan ik niet anders uitleggen dan als: Haal die publicaties van uw blog, anders sleep ik u voor de rechter.

Wat me naast haar voortdurende ‘Trumpiaanse’ verdraaiing van de feiten verder buitengewoon stoort is de suggestieve wijze waarop mr. De Wijn  keer op keer een onjuist beeld probeert op te roepen van mijn  relatie met Famke Kroes. Maar liefst drie keer spreekt ze over ‘mijn vriendin’.
In mijn eerste reactie heb ik deze relatie en de achtergrond van mijn publicaties, die gebaseerd zijn op meer dan uitvoerig gecheckt feitenmateriaal, afdoende uitgelegd.

In haar verweer tegen mijn klacht legt De Wijn er nog een schepje bovenop. Onomwonden meldt zij dat ik mijn nogal onthullende onderzoeksresultaten gepubliceerd heb ‘op verzoek van F.L.Kroes uit Naarden’.
Haar zoveelste aperte leugen.

Overigens, mocht mr. De Wijn haar dreigement hard willen maken dan kijk ik er naar uit om voor de rechter op basis van mijn harde bewijsvoering eindelijk duidelijk te mogen maken wie zich gedurende de afgelopen drie jaar  in werkelijkheid schuldig heeft gemaakt aan leugens, laster, valsheid in geschrifte, impertinente beledigingen en (jazeker) poging tot aanzetten van meineed.

Ik vraag me trouwens af wat de rechtbank er van vindt dat De Wijn,  ondanks dat de basis voor deze treurige gang van zaken (de aanklacht wegens mishandeling), tot twee aan keer toe (inclusief hoger beroep, artikel 12) door de rechter verworpen is, persisteert in haar beschuldiging en het eindeloos voeren van volslagen onbegrijpelijke, kansloze rechtszaken

Mevrouw De Wijn heeft, nog even los van de hier gemelde bedreiging en het veroorzaken van reputatieschade,  haar beroepsgroep op flagrante wijze in diskrediet gebracht.
Ik heb er de onomstotelijke bewijzen voor in handen.

Hoogachtend,

Frans Muthert

Eerdere publicaties in chronologische volgorde:
https://fransmuthert.wordpress.com/2018/04/15/met-je-water-naar-de-dokter/
https://fransmuthert.wordpress.com/2018/04/15/bestaat-er-nog-recht/
https://fransmuthert.wordpress.com/2018/04/29/hoe-betrouwbaar-is-mr-anke-de-wijn/
https://fransmuthert.wordpress.com/2018/08/18/mr-anke-de-wijn-is-echt-van-het-padje-af/

Passantenhaven? of Zwembad de Lunet openhouden?

Aan de Naarders Joop Smeets, Erik-Jan Geniets c.s.,

Werkelijk stijf van de verbazing volg ik al enige tijd jullie opmerkelijke hobby: het creëren van een passantenhaven buiten de Vesting met bijbehorende vaarverbinding met het Gooimeer.
Dat die verbazing komt van de kant van nota bene een bezitter van een plezierjacht (dat trouwens in de jachthaven Muiderzand ligt), zal jullie wellicht de wenkbrauwtjes doen optrekken.
Maar ik ga het uitleggen.
En dat ik er in plaatselijke nautische kringen geen vrienden mee maak: soit.
Het lijkt allemaal zo aardig, die passantenhaven. Vond ook ik aanvankelijk. Maar het is bij nader inzien een megalomaan project, ontsproten uit de geest van een paar bootjesbezitters bij wie elk gevoel voor realiteit ontbreekt.
Lekker gemaakt door een vette kluif van 25 miljoen euri die de provincie Noord-Holland ons voor de bek houdt, worden plannetjes ontwikkeld die ons als Gemeente Gooise Meren in het verdere verloop jaarlijks klauwen met geld gaan kosten.
Laten we het maar houden bij ons alleraardigste jaarlijkse evenement met die klassieke vaartuigen in de Naardense Haven.

Om deze bijdrage een beetje leesbaar te houden zal ik de lezer niet om de oren slaan met een veelheid aan details waardoor hij al snel door de bomen het bos niet meer ziet. Ik beperk me tot de hoofdzaken. Voor de details kun je overigens terecht op de bestuurssite van de gemeente

We beperken ons tot de hoofdzaken
1. Waar is de financiële onderbouwing voor dit project? Op de vraag: wat gaat ons dit kosten? is geen antwoord te vinden.
a. Er is geen exploitatieplan van de Passantenhaven, noch van het beheer, noch van het onderhoud, noch van de bediening van sluizen en bruggen.
b. Er is geen uitsplitsing van de investeringskosten.
c. Financiële risico’s (o.a. schadeclaims) zijn niet onderzocht en ook niet als PM post meegenomen.

2. Is er sprake geweest van burgerparticipatie?
Jelmer Kruyt zou er een prachtig polletje aan kunnen wijden. Maar polletjes hebben alleen maar zin wanneer wij als burger vooraf voldoende geïnformeerd zijn. Maar dat zijn we niet. Om over participatie maar helemaal te zwijgen.
Daarnaast: Belangrijke belanghebbenden, zoals Muiden en Muiderberg zijn in het voortraject niet gehoord.
Op 17 juli jl. schoof ik in het gemeentehuis in Bussum aan bij een informatieavond over het verkeersonderzoek naar aanleiding van het gebiedsprogramma Naarden buiten de Vesting. Vooral enkele uitstekend gedocumenteerde  inwoners van Muiden (maar ook uit Naarden) kwamen met een aantal opmerkelijke vragen en bezwaren met betrekking tot hun bepaald niet kinderachtige specifieke problemen.

3. Wat levert het onderzoek naar de maatschappelijke consequenties van dit plan op?
a. Denk aan impact op de verkeersdoorstroming bij de Hakkelaarsbrug in Muiderberg. De doorstroming bij Naarden van en naar de A1, het industrieterrein, de Vesting en de Keverdijk. Op bovengenoemde bijeenkomst hoorde ik meer vraagtekens dan uitroeptekens.
b. Geen onderzoek naar de impact op diverse verenigingen: Scouting Olav, de Roeivereniging en de visvereniging(en).
c. Er is een uitstekend rapport van de Jachthaven Naarden. Die heeft nu al 20% leegstand. En het enthousiasme om op het IJmeer en het Markermeer te recreëren wordt er bepaald niet groter op door een ware Fonteinkruid plaag die er woekert. Mag de gemeente een Passantenhaven subsidiëren en daardoor bestaande havens (ook Muiden) benadelen?
d. (en niet te vergeten) Is er onderzoek gedaan naar HOEVEEL BOTEN DIE GEBRUIK GAAN MAKEN VAN DEZE ROUTE EN HOE GROOT DE BEHOEFTE IS OM IN ZO’N PASSANTENHAVEN TE LIGGEN !!!

Regelmatig zag ik deze zomer voor de VVV Naarden in de Utrechtse Poort  fietsen staan afkomstig uit de Jachthaven Naarden. Gezien de opdruk worden die daar gratis verstrekt. (..) En regelmatig kom ik bootbezitters op vouwfietsen tegen die vanuit die Jachthaven Naarden bezoeken.
Moeten we het niet zoeken in (gesubsidieerde) periodieke pendelbusjes naar die jachthaven en die van Muiden?

4.Het project kent te veel onzekerheden die de haalbaarheid aantasten.
a. Het convenant met de Roeivereniging schiet een gat in de businesscase van dit project: De Passantenhaven kan niet open op de tijden dat de roeiers gebruik maken van de Naardertrekvaart. Dus gedurende 9 maanden per jaar (waaronder de populaire zomertijd) kan de Passantenhaven pas open om 12.30 uur. Dat zal de bootbezitters wel aardig ontmoedigen.
b. Kan die doorsteek van de Naardertrekvaart naar het Gooimeer wel gemaakt worden?
Er is extra grond nodig, maar er zijn nog steeds gesprekken tussen provincie en bedrijven/bewoners. Een oplossing is nog ver weg. En een onteigeningsprocedure (die een aardig tijdje kan duren) mag alleen opgezet worden bij ZWAARWEGENDE MAATSCHAPPELIJKE BELANGEN. (..)
c. Hoe zit het met onze monumentale bruggen en sluizen? Mogen die wel vervangen worden door bedienbare vervangers?

5.Als gemeente streven we duurzaamheid na. Maar we kiezen met zo’n project voor vervuilende motorboten. Denk in dit verband ook aan de ronkende (diesel)motoren van schepen die straks ongetwijfeld voor de brug liggen te wachten. En de duurzame sporters (Roeivereniging, Scouting Olav etc.) hebben het nakijken.
Wandelaars en fietsers zullen zich staan verbijten voor openstaande bruggen.

6.Tot slot: 25 miljoen gemeenschapsgeld dat de Provincie wil ophoesten voor het speeltje van een zeer bescheiden, maar verder onduidelijk  groepje? Los nog even van de 5,8 die het onze gemeente gaat kosten + de jaarlijks terugkerende kosten van naar schatting een halve ton. Gaan wij daar verantwoordelijkheid voor nemen?

In Naarden dreigt nog steeds de onverteerbare sluiting van Zwembad De Lunet.
Het inwonertal van Gooise Meren zal naar verwachting de komende jaren met 6000 stijgen. Het open houden van De Lunet (waar de lokale gemeenschap tenminste wat aan heeft) zou een aanzienlijk zinvollere besteding van dat provinciegeld zijn dan het pompen van 25+ miljoen in een project ten behoeve van een paar lullige bootjes van ‘vreemdelingen’  in het vaarseizoen.
Die zullen het toerisme in Naarden bepaald geen boost geven
Er zijn vast wel stukken betere manieren te vinden om dat te stimuleren.
Die keus tussen Passantenhaven en Zwembad lijkt me niet zo moeilijk.