Wat mij betreft was het een dun krantje gisteren. De eerste negen pagina’s (..) heb ik (sorry) maar ‘s gelaten voor wat ze waren. Rijkelijk aan de ruime kant voor een schrijver van wie naar schatting ruim 90% van ons volk nog nooit een letter gelezen heeft. Eerbetoon, hoe terecht ook, kent z’n grenzen. Die karige belangstelling van mijn kant heeft niets te maken met een gebrek aan respect voor de grote schrijver, want daarmee zit ‘t, ondanks dat ik me bepaald geen fan durf te noemen, wel snor. Helaas te weinig toegevoegde waarde. De voorspelbare necrologieën lagen al geruime tijd op scherp.
Een stuk of twaalf bloggers (maar ik kan er een paar over het hoofd hebben gezien) die meestal niet verder waren gekomen dan De Aanslag en in een enkel geval De Ontdekking (zelf heb ik als ex-docent Nederlands maar liefst zeven stuks van ‘m in de kast staan) gingen er, meeliftend op de hype, nog eens dunnetjes overheen. Na een stuk of drie van die bijdragen had ik het er, op zoek naar een originele invalshoek, helemaal mee gehad. Maar misschien maakt Prometheus z’n belofte komende week nog waar.
Aan Marcel van Dam viel gisteravond echter niet te ontkomen.
Wie ik in de totale euforie miste was Jeroen Krabbé, die zich bij dit soort gebeurtenissen als de universele gedroomde huisvriend altijd opvallend lenig tussen het geweeklaag weet te ellebogen. En of Frits Barend zaterdag op het sprekerslijstje staat, is ook nog maar de vraag.
De dood van een BN’er is tegenwoordig journalistieke hot stuff.
Maar negen pagina’s?
Nu de bui een beetje overgetrokken is, wilde ik het, z’n ziel is naar we mogen aannemen uitgebreid aan het hemelen, vandaag maar ’s houden bij de wat luchtigere, satirische kant. Moet ook kunnen.
Allereerst de tekening van Jos Collignon, voorop onze krant.
De geest van Mulisch, aangekomen in de hemel, stelt in een ietwat arrogante pose tussen de wolken vast, en dat zal weinigen verbazen, dat ie z’n eigen boek bij nader inzien stukken beter vindt dan wat hij daar aantreft. Knap, hoe Collignon dat in een paar pennenstreken neerzet.
Daarnaast wil ik de aandacht vestigen op de site De Speld, Jouw vaste plek voor betrouwbaar nieuws, met het artikel Mulisch was slechts 36% Mulisch. De anatoom stelt vast dat de schrijver meer is dan de som van zijn lichaamsdelen.
Over smaak kun je uiteraard twisten maar ik vond het in ieder geval een aardige vondst.
Lees en huiver.
http://www.speld.nl/2010/11/01/mulisch-was-slechts-36-mulisch/
krabben aan de korst 