Laat ik voorop stellen dat het even slikken was was toen bleek dat ‘Ome Roon’ eerste keus was. Dat Geert na zo’n heftig weekendje uiteindelijk voor het hoogste ambt alsnog bij mij terecht komt, verbaast me niets. Ik ben het vleesgeworden Plan B. Die kar ga ik trekken. Geen zorgen over integriteitsdingetjes. Clean hands. Het gedachtegoed van onze onvolprezen twitterkoning koester ik al jaren uit de grond van m’n hart. Hoe hij decennialang complexe problemen weet te versimpelen tot pikante populistische oneliners, ik kom er bijna dagelijks riant van klaar. Wat mij betreft kun je gewoon niet genoeg hoaxes en nepnieuws rondpompen op de sociale media. Ik lust er wel pap van. Systematische ophitsing tegen groepen in de samenleving? Potverdorie, dat schorriemorrie vraagt er toch om? En wees eerlijk, dat klimaat- en stikstofgedoe is toch gelul van de bovenste plank? Cultuur is het beschamende speeltje van de linkse elite. Met mijn abonnement op de Donald Duck kom ik ruimschoots aan m’n gerief. Daar tik ik die 21% BTW-verhoging met alle liefde voor neer.
By the way: niemand geschikter als voorzitter van de Tweede Kamer dan onze onvolprezen ‘dichter des vaderlands’ Martin Bosma. Hij is achter de schermen de geestelijk vader van een optocht fraaie typeringen als kopvoddentaks, nepparlement, tuig van richel en dat gevleugelde ‘minder-minder’, waarmee Geert aan de haal mocht gaan. Volkomen terecht dat ie afgelopen week die snotneuzen Dassen, Paternotte en jongetje Klaver terugfloot. Hoezo extreem rechts?
Ik heb alvast wat belletjes gepleegd naar ministeriabele kandidaten. Neem van me aan dat Dion Graus, Gom van Strien, Richard de Mos, Rita Verdonk, Jos van Rey, Ton Hooijmaijers, Henk Kamp, Fred Teeven (Mona moet het nog even kortsluiten met het thuisfront), staan te stuiteren in de startblokken om in mijn kielzog Nederland weer terug te geven aan de Nederlanders.
Intussen m’n suffe profielfoto op Facebook even opgepoetst. Zonder hoed. Dat weer wel. We zijn anno 2024 wel toe aan een MP met hipsteruitstraling. Desgewenst ben ik bereid met eigen gitaarbegeleiding een nummertje van Bob Dylan te zingen. En, niet onbelangrijk: ik ben lid van de PvdA.
krabben aan de korst 