De keizer is dood. Leve de keizer. Tegenwoordig is het allemaal amper meer bij te houden. Leg een recente elftalfoto van, pak ‘m beet, PSV ’s naast die van een paar jaar geleden en je ontdekt dat de Brabantse roem behoorlijk kan eroderen. Om maar niet te spreken van een Arnhemse duiventil als Vitesse die met behulp van de met bloed besmeurde roebels van een puissant rijke Oosteuropese crimineel binnen een paar jaar met de kampioensschaal op het Velperplein dient te staan . Het is er een komen en gaan.
Over de voetbalkwaliteiten van de heren hierboven is amper iets zinnigs te zeggen. Des te meer over de vergankelijkheid van hun roem. De teamfoto werd in 2010 gemaakt in Sirte, de geboorteplaats van Khaddafi, tijdens de “Arab African Summit”. De aloude gewoonte om de spelers op de voorgrond in een gehurkte pose te vereeuwigen, is om redenen van puur praktische aard losgelaten. De lichamelijke en geestelijke souplesse laten enigszins te wensen over. Maar onze jongens doen in ieder geval nog manhaftige pogingen met beide benen op de grond te staan.
Op de voorste rij links: Ben Ali, toen nog hangende spits van Tunesië, nu weggejaagd uit zijn land en bij verstek veroordeeld tot levenslange schorsing. Daarnaast hebben we de nummer tien van Jemen, de puntspeler Saleh, die in Saoedi Arabië probeert bij te komen van een bijna dodelijke vliegende schaar waarbij men het op meer dan alleen z’n benen gemunt had. Een come back zit er niet meer in. De bonkige spits Khadaffi, die op nationale en internationale podia een geduchte reputatie heeft opgebouwd vanwege z’n onnavolgbare elleboogjes en al tientallen jaren grossiert in gele kaarten, staat nu definitief op de transferlijst. Of ie in z’n nadagen nog op een rijdende trein weet te springen en het tot een klapper in het buitenland weet te schoppen, is nog maar de vraag. Rechts staat kilometervreter Mubarak, toen nog een oppermachtige spelverdeler met een dragende rol in de ruit met de punt naar voren op het middenveld. Voor het laatst gezien op een massagetafel in een kooi.
Op 31 augustus sluit de transfermarkt.
Het kan verkeren
Geplaatst: 22 augustus 2011 in actualiteit, crisis, dood, folklore, politiek, sport, wk voetbalTags:Arabische leiders, Khadaffi, vergankelijkheid
reacties
krabben aan de korst 
Het viel mij ook op dat op bijna alle beelden van Kadhafi in het nieuws, hij in gezelschap is van Berlusconi. Ook al een voetbalfan, dat geeft toch te denken…
Ik had Berlusconi vanwege z’n niet aflatende liefde voor het Libische toppertje graag op deze teamfoto gezien Stripman. Maar helaas.
Ik mis dezelfde onverlaat op deze foto. Al zullen veel Italianen zeggen dat er een Zee van verschil is.
Inderdaad, sport en politiek zijn nauw met elkaar verbonden.
Maar bij hullie is de bal niet rond, geloof ik.
Uiteindelijk hebben ze niet eens ballen.
Is Gullit de trainer?
Zeg Willem, jij weet meer van dat wereldje dan je wel eens suggereert.
Gullit fit daar inderdaad meer dan uitstekend.
Ook het NOS-journaal van 20.00 uur vond het wel een aardig plaatje.
uiteindelijk moeten ze allemaal zelf hun billen afvegen na het poepen
Met zo’n kaftan moet dat een lekker gevoel geven.
Ik wist niet dat je in de eindredactie van het NOS journaal zat, Mut.
Jaap: Ik ben een soort Maartje van Weegen.
Het is je aangenomen kindje?
Beus: Als je me vertelt waar =Het= naar verwijst, krijg je een diepdoorwrocht antwoord.
O jee, jij weet dus weinig van Maartje van Weegen terwijl je een soort Maartje van Weegen bent.
Niets fijner dan een slap kopje Rooibos-thee met Hare Majesteit.
Heel soms zou ik wel eens in een Suzuki Swift willen rijden.
Een zwarte.
Zelfs niet goed genoeg voor een museum